Nearby words
onore
sostantivo maschile
/oˈnore/
1 ღირსება, პატიოსნება;
2 პატივისცემა, პატივი, დიდი დაფასება; hanno organizzato una festa in suo onore მის პატივსაცემად წვეულება მოაწყვეს; ◇ avere l'onore di fare qualcosa რაიმეს გაკეთების პატივის ქონა; ʘ რაიმეს გაკეთების პატივი ერგო; non ho avuto l'onore di conoscerlo მისი გაცნობის პატივი არ მქონია;
fare onore a qualcuno ვინმესთვის ღირსების / სახელის შემატება; un'affermazione sbagliata che non ti fa onore მცდარი განცხადება, რომელიც თქვენ ღირსებას არ გმატებთ / კარგად არ გახასიათებთ.