მეზობელი სიტყვები
dispiacere II
არსებითი სახელი (მამრობითი)
/dispjaˈʧere/

1 მოწყენილობა, ნაღველი, სევდა;

2 მწუხარება, დარდი; il suo dispiacere per la perdita dell'amico მისი მწუხარება მეგობრის დაკარგვის / გარდაცვალების გამო;

3 საზრუნავი, სადარდებელი; უსიამოვნება, სირთულე, პრობლემა; la musica mi aiuta a dimenticare i dispiaceri მუსიკა პრობლემების დავიწყებაში მეხმარება.